U tsiy knyzhtsi postaye dyvovyzhna dolya chlopchyka z Donbasu, yakyy pershu svoyu muzyku pochuv u shachtars′komu Artemivs′ku, a stav odnym iz nayvydatnishych ukrayins′kych kompozytoriv. Monohrafiya pro zhyttya i tvorchist′ Ivana Karabytsya vychodyt′ za mezhi suto muzykoznavchoho doslidzhennya: tse dokument pro neprostu epochu, v yakiy, okrim heroya opovidi, tvoryly svoyi sady velyki kompozytory Reynhol′d Hliyer, Borys Lyatoshyns′kyy, Myroslav Skoryk, Valentyn Syl′vestrov. «Kozhna lyudyna u svoyemu zhytti mozhe proyty shlyach kul′tury – abo, yak kazhut′ filosofy, shlyach kesarya – i shlyach zerna, tobto shlyach prorostannya i plodonosinnya. Same takym shlyachom zerna ye zhyttya Ivana Karabytsya. Vvazhayut′, scho vazhlyvym aspektom poshuku sensu zhyttya ye zrobyty boday odnu lyudynu schaslyvoyu. Muzyka Karabytsya daruye vsim nam schastya prychetnosti do spravzhn′oho mystetstva, scho zapalyuye svitlo v nashych dushach… Muzyka Karabytsya vchodyt′ do arsenalu zhyttyestiykosti suchasnoyi lyudyny». Serhiy Kryms′kyy «…YA ne mozhu zvyknuty, scho Ivan vidiyshov… vin bez kryku, bez toho, schob rvaty na sobi vyshyvanku, prosto pratsyuvav. Ale za yoho tvoramy svit znav, scho ye taka Ukrayina». Borys Oliynyk «Zhaduyuchy Ivana Karabytsya, vydatnoho muzykanta i chuynu, shlyachetnu lyudynu, ya teper rozumiyu, yakym beztsinnym darom ye druzhba z takymy lyud′my, yak vin. Pam’yat′ pro n′oho dlya mene ye svyaschennoyu. Hostynnist′ Karabytsya bula pryamym prodovzhennyam yoho svitloho obrazu i moral′noyi vysoty. S′ohodni kozhen mozhe vidchuty hostynnist′ yoho tvorchoho svitu». Valentyn Syl′vestrov