P’jata knyha «Halyc′koï sahy» ochopljuje podiï 1934—1939 rokiv, tomu tak i nazyvajet′sja «Ante bellum» («Pered vijnoju»). Vyroslo nove pokolinnja žyteliv Peretyna, i vže vony, molodi ljudy, staly vyznačaty joho žyttja: chtos′ bačyv svoje poklykannja u roboti na zemli; chtos′ ne mih zmyrytysja z tym, ščo joho bat′kivščynu znovu podilyly miž soboju syl′ni deržavy; kerivnyky Orhanizaciï Ukraïns′kych Nacionalistiv usiljako namahalysja vladnaty konflikt, jakyj nazriv miž «starykamy» i moloddju. Ale dlja peršych pol′s′ka vlada vstanovyla majže nezdolanni pereškody; druhych čekav konctabir Bereza-Kartuz′ka, a u poky ščo nevidome bil′šosti ukraïncjam misto Rotterdam na radjans′komu sudni napravljavsja vbyvcja… Nichto ne znav, ščo ce až daleko ne idylične žyttja vraz zakinčyt′sja u veresni trydcjat′ dev’jatoho roku.