«Use mohlo by sklastysya inakshe, yakby v mene buv tato. Mama todi mohla b iz nym poradytysya. Poradylasya b — i ne viddala mene vchytysya do Tetyany Volodymyrivny. Tetyana Volodymyrivna ne skazala b: «Vstaty! Ruky za holovu!» Didusya b tse ne nazhachalo, i vin ne napolih by na tomu, schob perevesty mene v inshu shkolu. I ya ne potrapyla b u klas do Marsem. TSe Marsem rozpovila nam pro yanholiv — pro te, scho vony povynni vidpochyvaty. Vidtodi mynulo bahato rokiv. Ale koly zi mnoyu schos′ traplyayet′sya — pohane chy dobre, — ya pro tse zhaduyu…» Ta persh nizh Marsem rozpovila pro yanholiv, u zhytti Aliny bulo chymalo podiy: V. H. pochav prychodyty v hosti, pryntsy zdiysnyly podvyh, u klas pryyshov novyy uchen′, a z shafok poznykaly mahnity…