CHomu vy chasto spochatku schos′ avtomatychno robyte, a potim dumayete pro tse? CHomu vy zavzhdy chuyete svoye im’ya v rozmovi, na yaku do toho ne zvertaly schonaymenshoyi uvahy? CHomu vam tak skladno zberehty v tayemnytsi informatsiyu, yaku vas poprosyly ne rozholoshuvaty? I chto na koho serdyt′sya, koly vy zlytesya na samoho sebe? Nevroloh Devid Iglmen poyasnyuye tsi ta inshi «nepoyasnyuvani» rechi tym, scho nash svidomyy rozum — tse lyshe vydyma chastyna aysberha, y robyt′ ekskursiyu prychovanymy pid poverchneyu svidomosti yoho chastynamy. Tayemne zhyttya mozku zdatne zachopyty bud′-yakoho chytacha, bo kozhen obov’yazkovo vpiznaye sebe v odniy chy navit′ kil′koch istoriyach, rozkazanych avtorom knyhy «Inkohnito». «Vasha svidomist′ schozha na malen′koho bezbiletnyka na transatlantychnomu paroplavi, yakyy pryvlasnyuye lavry za podorozh, ne vyznayuchy zasluh masyvnoyi inzhenernoyi sporudy, scho mistyt′sya v n′oho pid nohamy», — stverdzhuye Devid Iglmen i proponuye staty hidom ta pokazaty yakscho ne vse, to bahato choho z toho, scho schovano pid paluboyu paroplava pid nazvoyu «mozok». Vin poyasnyuye: «Bil′shist′ lyuds′kych diy, dumok i vidchuttiv nepidkontrol′ni nashiy svidomosti. Neosyazhni dzhunhli neyroniv upravlyayut′ vlasnymy prohramamy. Svidomyy vy — YA, scho ozhyvaye, koly vy prokydayetesya vrantsi, — tse naymensha chastynka toho, scho vidbuvayet′sya u vashomu mozku» Teoretychni tverdzhennya Devid Iglmen yaskravo ilyustruye chyslennymy prykladamy z zhyttya, yaki dovodyat′: nash mozok — tse odne z nayzahadkovishych i naymensh vyvchenych yavysch. U bahat′och opysanych sytuatsiyach chytach upiznaye sebe chy kohos′ zi znayomych i zbahne, scho svit naspravdi mozhe buty het′ inshym, nizh my pro n′oho dumayemo.