Doslidžujet′sja intelektual′na biohrafija čil′noï postati ukraïns′koho muzyčnoho svitu povojennoï emihraciï ‒ ukraïns′koho muzykoloha ta dyryhenta Myroslava Antonovyča (1917–2006). Pislja emihraciï naprykinci 1940-ch rokiv u Niderlandy vprodovž vs′oho podal′šoho žyttja joho dijal′nist′ bula pov’jazana z Utrechts′kym universytetom. Naukova pracja M. Antonovyča ta joho dyryhents′ka dijal′nist′ z Vizantijs′kym chorom sklaly osoblyvyj vymir emihracijnoho kul′turotvorennja povojennych desjatylit′. Vony svidčat′ pro rozuminnja vlasnoï nacional′noï tradyciï jak častyny jevropejs′koï kul′tury, pro nabuttja joho «jevropejs′koï identyčnosti» jak usvidomlenoho i pryjnjatoho mižkul′turnoho spivisnuvannja za umovy zberežennja vlasnoï samobutnosti. Knyha napysana za materialamy archivu M. Antonovyča, osobysto peredanoho na zberihannja v Instytut cerkovnoï muzyky Ukraïns′koho katolyc′koho universytetu (L′viv).