Volodymyr Hnatyuk (1871—1926) — vydatnyy fol′kloryst, etnohraf, movoznavets′, literaturoznavets′, istoryk, zhurnalist, redaktor, knyhovydavets′, perekladach, chlen-korespondent Peterburz′koyi AN (1902), akademik AN Ukrayiny (1924), chlen CHes′koho naukovoho tovarystva (1905), Praz′koyi ta Videns′koyi Akademiyi nauk. Pro yoho spravdi tytanichnu naukovu robotu svidchat′ blyz′ko 300 prats′ — monohrafiy, statey, retsenziy toscho. V. Hnatyuk buv pershym, chto vyviv ukrayins′ku fol′klorystyku na shyrokyy shlyach yevropeys′koyi nauky. I. Franko nazvav yoho «fenomenal′no schaslyvym zbyrachem usyakoho etnohrafichnoho materialu, yakomu z nashych davnishych zbyrachiv, mabut′, ne dorivnyav ni odyn». Do vydannya uviyshly opovidannya, zibrani Volodymyrom Hnatyukom i prysvyacheni znadobam do halyts′ko-rus′koyi demonolohiyi, z yakych mozhna diznatysya pro te, chym mozhna vidstrashyty chorta, pro nechyste mistse, yak distaty domovyka, pro vovkulak i vid′om, vorozhbytiv i znachariv, pro nechysti hroshi y zakopani skarby ta in.