Iz samopalov strelyat′ lovki – tak formulirovalos′ odno iz professional′nych trebovanij k boesposobnosti moskovskich strel′cov, vklyuchavshee v sebya umenie bystro i metko vesti ogon′. Nesmotrya na eto strel′cy ot dorevolyucionnych i sovetskich istorikov nadolgo poluchili yarlyk otstalych, utrativshich boesposobnost′ vojsk. Otstalost′ opredelyalas′ prinadlezhnost′yu streleckogo korpusa k vooruzhennym silam staroj Rossii. Armiya Petra I, naoborot, schitalas′ progressivnoj, peredovoj i boesposobnoj. Na samom zhe dele, vernost′ prisyage, stojkost′ i umelaya strel′ba, byvshie otlichitel′nym priznakom imenno moskovskich strel′cov, pri care-reformatore stali obyazatel′nymi dlya vsej pechoty. Primerami stojkosti i boevoj vyuchki strel′cov yavlyayutsya mnogochislennye voennye pochody i vnutrennie konflikty toj epochi: oborona Mogileva i Vitebska, shturm Dinaburga, osada Rigi, oborona Kieva, bitva pod Verkami, shturm i osada Konotopa, bitvy pod Konotopom i pod Polonkoj, bitvy na rekach Basya i Suya, podavlenie Mednogo bunta i vosstaniya Stepana Razina, dve oborony CHigirina, bitva na Strel′nikovoj gore, Krymskie i Azovskie pochody, bitva pod Narvoj, bitvy pri Erestfere, Gummel′sgofe, pod Salatami, pri YAkobshtadte, pri Fraushtadte, pod Kleckom, pri Oposhne, nakonec, perelomnaya Poltavskaya bataliya.