Heroyi tsiyeyi knyhy — lyudy, scho otrymaly, ofitsiyno chy ni, status VPO (vnutrishn′o peremischeni osoby), staly bizhentsyamy u vlasniy krayini. Pered kozhnym z nych postalo pytannya: «bihty ne mozhna zalyshytys′». I yakscho z tym, de stavyty komu, vony vyznachylys′, to pytannya — koly stavyty tsyu komu, scho pered tsym treba prozhyty, yak navazhytys′, scho vidpustyty, i vtratyty… — okrema istoriya. Dechto z nych vidchuv sebe bizhentsem na odyn misyats′, a dechto uzhe dvichi pakuvav use svoye zhyttya v odyn ryukzak, i bih.., bih…, bih…, i dosi ne mozhe zbahnuty — skil′ky sche bihty? Ne znaye de vzyaty syly na novu dystantsiyu, ne stil′ky fizychnu, yak moral′nu. CHtos′ na novomu mistsi rozpochav aktyvnu diyal′nist′, a chtos′ zavmer i ne znaye — yak, kudy ta dlya choho ruchatys′ dali…