Sredi vysokich gor i chistejshich ozer, pastoral′nych lugov s pasushhimisya ovcami, rycarskich zamkov i zapovednych vereskovych polej, na prostorach vospetoj Robertom Byornsom i Val′terom Skottom strany est′ malen′kij gorodok s sel′skoj biografiej. V etom gorodke nachoditsya krupnejshij v SHotlandii knizhnyj magazin, kotorym vladeet chelovek s neprostym charakterom. On torguet v osnovnom starymi knigami, kak samymi obychnymi, tak i redkimi i antikvarnymi, i lyubit nazyvat′ sebya mizantropom, poskol′ku pokupateli, chto uzh grecha tait′, chasto vedut sebya kaprizno i vyzyvayushhe. Luddit nashego vremeni, SHon Bajtell pokazatel′no rasstrelivaet Kindle, i davno i otkryto vyskazyvaetsya protiv zasil′ya onlajn-technologij (a v skobkach — vsego obezlichennogo i shtampovannogo). No mizantrop? Ni odin mizantrop ne smog by tak tonko chuvstvovat′ psichologiyu, yumor, prirodu, prekrasnoe, imet′ stol′ko druzej, kak SHon Bajtell, deyatel′no uchastvovat′ v kul′turnoj zhizni goroda — Uigtaunskom knizhnom festivale i drugich vazhnych meropriyatiyach — i byt′, v protivoves vsem anekdotam pro skupost′ shotlandcev, shhedrym i velikodushnym. V ego ironichnom, ostroumnom, poroj narochito pryamodushnom, no bezuslovno talantlivom povestvovanii kazhdyj najdet dlya sebya chto-to svoe — kto-to zainteresuetsya budnyami knizhnogo magazina, kto-to uslyshit zov posetit′ SHotlandiyu, kto-to zachochet prochitat′ tu ili inuyu velikolepnuyu knigu vsled za dumayushhim i chuvstvuyushhim avtorom. I bezuslovno, kazhdyj budet rad snova vstretit′sya so starymi geroyami iz «Dnevnika knigotorgovca» ili poznakomit′sya s novymi.