Istoriyi pro knyzhky, kartyny, svitlyny, relikviyi, a takozh pro lyudey, scho vse te stvoryuvaly – harno vkladayut′sya v avtors′kyy zhanr malen′koyi evrystychnoyi abo memuarnoyi povisti, inodi dovoli rozlohoyi, chasom radshe evrystychnoyi novely, parabolichnoyi miniatyury chy lakonichnoyi syl′vety kohos′ iz ulyublenych myttsiv i naukovtsiv. Eseyistychnyy styl′, dribka lirychnoyi ironiyi chy humoru, analityka bez «rozumuvannya» i lyubov bez afektatsiyi vyyavylysya optymal′nymy dlya rozpovidi pro ulyubleni proyekty, doslidnyts′ki syuzhety, zustrichi, zdobutky i nemynuchi, na zhal′, utraty. Popry pozirnu mozayichnist′ i riznoplanovist′ tsych opovidok ta spohadiv – tsilisnist′ knyzhky tvoryat′ ne lyshe styl′, intonatsiya, a y osoblyvyy kontrapunkt tematychnych perehukiv, naskriznych «kul′turnych heroyiv» iz yichnimy nepovtornymy oblychchyamy, yak-ot Vasyl′ Stus abo Les′ Kurbas, YEvhen Sverstyuk, Mychaylyna Kotsyubyns′ka, Roman Korohods′kyy, Les′ Tanyuk. I zvychayno zh – Volodymyr Svidzins′kyy.