«V эtom ocherke o sele Dvernyk ya chotel yzobrazyt′ sud′bu hornoy derevny. Ona bыla pod nemetskoy okkupatsyey s 1939 do 1944 hoda do prychoda Krasnoy armyy. Tohda, v 1944-m, bыlo yzvestno, chto эty okrestnosty s k proyzvedenyyam kommunystycheskoy Pol′shy y SSSR budut prynadlezhat′ k kommunystycheskoy Pol′shy. Okonchatel′no Pol′skaya armyya vыhnala syloy lyudey s Dvernyka v SSSR v yyune 1946 hoda. «Aktsyya« Vysla» v 1947 hodu vыhnala vse ukraynskoe naselenye v zapadnuyu Pol′shu na tak nazыvaemыe nemetskye kolonyy. YA ros v эtom sele y pomnyu, kak rosla eho ukraynskoe natsyonal′noe soznanye pod vlyyanyem sobыtyy v Halychyne, ukraynskych yzdanyy, ukraynskych svyaschennykov y detey, kotorыe chodyly v ukraynskye shkolы. Dumayu, podobnoe bыlo s druhymy, esly kto-to pozvolyl ym dopolnyt′ yly opysat′ pravdyvee. Esly ya ne tak opysal yly zabыl chto-to, to chotya bы vspomnyly o terpenyy, trahedyy lyudey sela Dvernyka. Navernoe, ne odno selo Zapadnoy Ukraynы pereneslo esche chuzhe trahedyy y, po moemu mnenyyu, ony dolzhnы bыt′ opysanы, chtobы buduschym pokolenyyam ostavyt′ nastoyaschyy ystorycheskyy obraz proshu proschenyya. K sozhalenyyu, v vospomynanyyach, yzdannыch do sych por, эtych voennыch let o Dvernyke tochnee nykto ne vspomynaet, potomu pыtayus′ эto sdelat′. YA chotel bы, chtobы эto bыlo napechatano. Dnevnyk, zametok ya ne vel. Vo vremya moeho prebыvanyya v UPA эto bыlo pochty nevozmozhno. Poэtomu o sobыtyyach, predstavlennыe zdes′, pyshu, chto zapomnylos′. Za utochnenyya budu blahodaren»