Malen′ki rozpovidi malen′kych ditey... Vony mymovoli staly svidkamy toho, scho vidbuvalosya v roky Druhoyi svitovoyi viyny, i, napevno, nemaye bil′sh strashnych spohadiv. «Ostanni svidky» — tse istoriyi riznych lyudey pro epizody yichn′oho dytynstva, scho pryyshlosya na 1941—1945 roky, istoriyi chlopchykiv i divchatok, yakym dovelosya podoroslishaty dobre yakscho v 12—14 rokiv, a komus′ i v p’yat′ abo v sim. Na yichnich ochach vbyvaly susidiv, druziv, bat′kiv, brativ i sester; yim dovodylosya turbuvatysya pro molodshych ditey, yaki zalyshalysya, vony namahalysya vyzhyty v kontsen- tratsiynych taborach, ne pomerty z holodu... Svitlana Aleksiyevych brala interv’yu u bezlichi lyudey, chto buv dytynoyu v ti strashni roky, i knyha tsya — zhachlyva pravda pro tu viynu, yak yiyi bachyly dity. Dity, yaki raptovo buly pozbavleni vs′oho, scho bulo takym zvychnym: budynku, tepla, bat′kiv, yizhi... YAki ne rozumily, za scho vbyly yichnich bat′kiv, zruynuvaly yichniy budynok?.. Za scho u nych vkraly dytynstvo?..