Voyin zhyve u kozhnomu z nas, ale daleko ne kozhen u n′oho viryt′. Tozh i zhyvemo tak, niby nichoho ne zdatni zminyty u svoyemu zhytti. Ale zh tse ne pravda! Avtor Andriy Zelins′kyy zavershuye svoyu knyhu nastupnymy ryadkamy: SHalenyy svit bezohlyadno kruzhlyav svoyimy orbitamy ponad lyuds′kymy dolyamy ta stezhkamy. Nespokiyno metushylysya lyudy u nadumanych schodennych perehonach. Povnyy Duchu ta Syly, Voyin vpevneno popryamuvav vlasnym SHlyachom do zavzhdy novych i zavzhdy takych nemynuchych u yoho zhytti horyzontiv. I tsiy mandrivtsi nikoly ne bude kintsya. Bo Voyin – to hlyboka pravda pro samu lyudynu. A pravda ne vycherpuyet′sya i ne zavershuyet′sya. Vona lyshe zdatna nabuvaty novych form, stavaty novym Duchom, novym SHlyachom, novoyu Syloyu. A os′ pro samoho Voyina i pro te, yak yoho vidnayty u hlybyni svoho sertsya – dokladno opysano u zachoplyuyuchyy podorozhi na storinkach knyhy.