Vy koly-nebud′ zamyslyuvalysya nad tym, yake vono, zhyttya? Prosyaknute bolem, krov’yu i potom z hirkuvato-terpkym prysmakom polynu, osyayane yaskravym sontsem y opovyte hustymy tumanamy, zasiyane zolotavym kolossyam i merechtlyvymy zirkamy, oviyane vitramy y zabilene snihamy, omyte doschamy i zroshene rosamy, ochoplene syn′o-blakytnymy krylamy neba, zapolonene pachoschamy kvitiv i trav, sheles­tom lystya i mors′kych chvyl′, schebetom ptachiv i halasom vulyts′ i plosch. Kremezne y vodnochas tenditne, dovhe i shvydkoplynne, veselkove i popelyaste. Spovnene lyubovi, prystrasti, nizhnosti, schastya, spodivan′ i tryvohy, rozcharuvan′, strachiv, spokus, zazdrosti, marnoslavstva, nenavysti. Vyklykaye zachoplennya, radist′, bazhannya, zdyvuvannya, sympatiyu, spivchuttya. Nadychaye i vselyaye optymizm. Inodi vono zadushlyve, pozbavlyaye snu, porodzhuye smutok, nevdovolennya, rozdratuvannya i navit′ lyut′, prote navdyvovyzhu zvorushlyve, vablyve i nezbahnenne.