Roman Іvanichuk (1929—2016) — vіdomij ukraїns′kij pis′men¬nik, laureat premії іm. A. Golovka, Nacіonal′noї premії Ukraїni іm. T. SHevchenka ta іn. U jogo tvorchomu dorobku bliz′ko dvadcyati іstorichnich romanіv, yakimi pis′mennik zapovnyuє bіlі plyami v nashіj іstorії. І vіn ne obmezhuєt′sya lishe zobrazhennyam tich chi іnshich podіj minulogo, a viznachaє bagato problem, yakі chvilyuyut′ nashich suchas¬nikіv.Do V tomu zіbrannya tvorіv R. Іvanichuka uvіjshli dvі povіstі, ob’єdnanі mіzh soboyu za tematikoyu. «S′ome Nebo» (1984) rozpovіdaє pro pershі dnі Drugoї svіtovoї vіjni u Karpatach; avtor zobrazhuє, yak u skladnich obstavinach po-rіznomu proyavlyayut′sya moral′nі yakostі lyudej, shho rozvodit′ їch po protilezhnі boki barikadi. U drugіj povіstі «Mіsto», vpershe nadrukovanіj u 1975 rocі, R. Іvanichuk, zmal′ovuyuchi kolektivnij obraz Mіsta, doslіdzhuє zmіni, yakі vіdbuvayut′sya u psicho¬logії galichan za roki radyans′koї vladi.