TSya knyha – rozdumy istorykiv L′vova, Ivano-Frankivs′ka, Rivnoho, Luts′ka pro suspil′no-politychne y kul′turno-osvitnye zhyttya Halychyny i Volyni mizh dvoma svitovymy viynamy, pid pol′s′koyu zaymanschynoyu, v chasy ukrayins′ko-pol′s′kych protystoyan′ – vid viyny 1918–1919 rokiv do Volyns′koyi trahediyi 1943-ho, v chodi yakych hynuly yak polyaky, tak i ukrayintsi. Osnovnym napryamom natsional′noyi polityky Druhoyi Rechi Pospolytoyi stalo zabezpechennya terytorial′noyi tsilisnosti vidrodzhenoyi derzhavy z kordonom po Zbruchu. Varshava orhanizovuvala represiyi proty natsionalistychnych syl, a takozh prahnula perevesty na reyky uhodovstva lehal′ni ukrayins′ki politychni syly. Vlada ne lyshe nadavala perevahy polonofil′s′kym uhrupovannyam, ale y shtuchno formuvala prychyl′nu do Pol′schi natsional′nu svidomist′ sered boykiv, lemkiv, hutsuliv, polischukiv, a cherez systemu osvity ta kul′tury namahalasya realizuvaty polityku natsional′noyi chy derzhavnoyi asymilyatsiyi. U zv’yazku z tsym ukrayins′ki hromads′ki diyachi, Hreko-katolyts′ka tserkva zmusheni buly stvoryty nederzhavni shkoly, kul′turni ta naukovi tovarystva, kooperatyvy, yaki pidtrymuvaly naselennya material′no i duchovno.