Feniksy, eti grebanye monstry, poyavilis′ kak sneg v dekabre — vnezapno, ne dav nikakich shansov podgotovit′sya. Eti sushhestva chotyat odnogo — prorvat′sya k lyudyam i pirovat′ na ich kostyach. YUrij Kraev vlezaet v ochotu na feniksa sluchajno, okazavshis′ ne v tom meste i ne v to vremya. I v itoge sam stanovitsya dich′yu. Teper′ cena za ego golovu — nash mir.