Roman Іvanichuk (1929—2016) — vіdomij ukraїns′kij pis′mennik, laureat premії іm. A. Golovka, Nacіonal′noї premії Ukraїni іm. T. SHevchenka ta іn. U jogo tvorchomu dorobku bliz′ko dvadcyati іstorichnich romanіv, yakimi pis′mennik zapovnyuє bіlі plyami v nashіj іstorії. І vіn ne obmezhuєt′sya lishe zobrazhennyam tich chi іnshich podіj minulogo, a viznachaє bagato problem, yakі chvilyuyut′ nashich suchasnikіv.Pershij іstorichnij roman «Mal′vi» (1968) prinіs pis′menniku velicheznij uspіch u chitachіv і shalenu partіjnu kritiku. R. Іvanichuk zobrazhuє podії, malo abo j zovsіm ne visvіtlenі v ukraїns′kіj lіteraturі. Vіn rozpovіdaє іstorіyu zhittya ukraїns′koї polonyanki Marії ta її dіtej, kotrі, yak і mati, potraplyayut′ u turec′ku j tatars′ku nevolyu. Povstannya Bogdana CHmel′nic′kogo rozbudilo do zhittya zaturkanich busurmanstvom yunakіv і dіvchinu, yakich avtor simvolіchno nazivaє mal′vami.Takozh do IV tomu zіbrannya tvorіv R. Іvanichuka uvіjshov jogo esej «YAk ya shukav svoї “Mal′vi”» (1970).