Petro Doroshenko stav het′manom za buremnych chasiv. Osmans′ka derzhava pochala sviy ostanniy ta naynebezpechnishyy heneral′nyy nastup na chrystyyans′kyy svit, a Ukrayina opynylasya na shlyachu sultans′kych armiy. U vyri velykoyi viyny znykaly ostanni spodivannya na te, scho kozats′kyy kray zberezhe svoyu politychnu samobutnist′. Mozhe tomu Volodymyr YEshkilyev, avtor romanu «Malch», zavershal′noho u trylohiyi pro dobu proklyatych het′maniv, vkladaye do ust Doroshenka taki slova: «Ochi kozats′ki spryamovani ne do maybuttya, a do syvoyi davnyny, pro kotru my znayemo malo, ale dechoho taky znayemo». Na istorychnomu tli Ruyiny diyut′ heroyi poperednich romaniv trylohiyi — «Uniyi» ta «Kayinu». Navkolo poslidovnykiv Proklyatoho ta adeptiv syvoyi davnyny nevmolymo styahuyet′sya lovcha petlya. Drevnya syla zalyshaye svoyi spokonvichni oseredky, znykaye v temnych oselyach Navy y til′ky vorony zalyshayut′sya kryukaty na ulamkach Sonyachnoho chresta.