YAkos′ charivni istoty vzyalys′ miryatysya sylamy. Ale yichni svity, ne vytrymavshy toho hertsyu, rozletilysya vschent. Lehendarni stvorinnya buly zmusheni ryatuvatysya sered lyudey, i budynok «Vau!» nadav prychystok utsililym. Teper u n′omu susidyat′ vodyanyky i hnomy, charivnytsi y upyri, veletni y povitruli.Usi vony schyro namahayut′sya prystosuvatysya do novych realiy. I vodnochas ne zabuvayut′ pro svoye yestvo. SCHo ne den′, u budynku «Vau!» zchynyayet′sya harmyder. Podruhy-charivnytsi posvarylysya cherez nesmachni bulochky, vurdalak z upyrem vlashtuvaly vechirku, Koschiy zdiynyav gvalt, bo kudys′ podilasya yoho tsinna skryn′ka... Ta sche y halaslyvi troli niyak ne zaspokoyat′sya. Zachod′te, tut hamirno, ale zavzhdy tsikavo! Knyzhka, scho ne lyshe zaintryhuye ta rozvazhyt′ yunoho chytacha, a y stane pryyemnoyu chastynoyu simeynoho vidpochynku.