SHio obozhnyuye knyzhky i mriye staty bibliotekarem. CHocha ni, staty bibliotekarem dlya n′oho ne mriya, a tsil′. CHloptsya ne zupynyt′ zhodna z perepon: ni bidnist′, ni brak znan′. Vin zrobyt′ vse mozhlyve, schob staty kafnoyu. Z podiy, opysanych u pershomu tomi, mynulo kil′ka rokiv. SHio napolehlyvo pratsyuvav, vchyvsya, doroslishav. Vin hotovyy do ispytu, zarobyv dostatn′o hroshenyat, sklav torbu v dorohu. CHy ne hotovyy? Adzhe nikoly ne mav mozhlyvostey bahatych mis′kych ditey, yaki til′ky y robyly, scho vchylysya do ispytu… Ne chas sumnivatysya — zaraz abo nikoly. SHio ta yoho nastavnyk vyrushayut′ do bibliotechnoyi stolytsi zvyvystym shlyachom sered nebezpek ta neymovirnych pryhod. CHlopets′ lovytyme knyzhkovych kradiyiv, podbaye, pro te, schob vesillya dvoch zakochanych taky vidbulosya, ta zustrine inshych kandydativ na zvannya kafny. CHy vstyhne vin na ispyt ta scho chekatyme yoho u misti bibliotek?