Henryk Senkevyč (1846—1916) — pol′s′kyj prozaïk, avtor bahat′och romaniv, opovidan′ i novel, laureat Nobelivs′koï premiï z literatury 1905 roku. ŠČe za žyttja vin stav odnym z najvidomišych i najpopuljarnišych pol′s′kych pys′mennykiv u sebe na bat′kivščyni ta za kordonom. U povisti «Za chlibom», ščo bula nadrukovana 1880 roku, Senkevyč porušuje temu pol′s′kych emihrantiv-zarobitčan. ...Zubožilyj seljanyn Vavžon Toporek razom zi svojeju don′koju Maryseju polyšaje ridnyj kraj i na korabli vyrušaje do Ameryky. U ridnych Lipin′cjach vin nasluchavsja rozpovidej pro kazkove žyttja na čužyni, a oskil′ky vtračaty jomu nema čoho, to j vyrišuje zalyšyty bat′kivščynu. Ale dolja zanadto žorstoka do Toporeka, i zamist′ kazky na n′oho očikuje spovnena rozčaruvan′ dijsnist′. I najhirše — vin uže ne može ničoho zminyty... Do vydannja uvijšly takož opovidannja «JAnko muzykant» ta «V kraïni zolota».