«Zastij» odni zhadujut′ jak period spokoju, «zolotu» dobu rozvynenoho socializmu, inši — jak lycholittja, jake «hlušyly okovytoju». U cej period masovo pišlo z žyttja pokolinnja, jake na vlasnomu dosvidi pam’jatalo revoljucijni podiï 1917 roku, transformaciju Rosijs′koï imperiï v SRSR i katastrofu Peršoï Ukraïns′koï Respubliky. Vidpovidno, heroïku revoljuciï zminyv vseochopnyj kul′t Peremohy u Velykij Vitčyznjanij vijni. Razom z tym predstavnyky molodoho radjans′koho pokolinnja z riznych pryčyn i kožen po-svojemu vidčuvaly: daleko ne vse harazd zi zvyčnoju vsim dijsnistju! Ale rozbyratysja z neharazdamy potribno vkraj oberežno, ščob ne narazytysja na vsesyl′nyj KDB… ŠČob ne rozdilyty sumnu dolju «šistdesjatnykiv», jakych «vypravljaly» vže ne til′ky v taborach, ale i v psychiatryčnych likarnjach. ŠČob ne buty roztoptanym, jak parostky «Praz′koï vesny». CHto mih — toj namahavsja vtekty za kordon. Rešta ž pryzvyčajuvalasja do novych umov…