Talasyn vyrosla syrotoju v kraïni, ščo poterpaje vid bezžal′nosti Imperatora Noči. Nikomu vona ne vidkryvaje smertel′noï tajemnyci: u ïï žylach teče svitla mahija, jaka, jak vvažajut′, bula znyščena bahato rokiv tomu. Tož divčyni pid sylu rozsijaty tini Imperiï Noči. Prync Alarik, spadkojemec′ prestolu, bezžal′noju tin′ovoju mahijeju prahne znyščyty usich vorohiv Imperiï. Na poli boju vin bačyt′ divčynu, ščo jaskravo palaje čaramy, jaki vbyly joho dida, peretvoryly bat′ka na tyrana i poklaly počatok Urahannym vijnam. Vin namahajet′sja vbyty ïï, i todi... svitlo j temrjava zlyvajut′sja u nevidomu mohutnju sylu.