U pusteli N′ju-Mechiko 16 lypnja 1945 r. tajemno pidirvaly peršu atomnu bombu. Vraženyj rujnivnoju syloju svoho tvorinnja, Dž. Robert Oppenhejmer, kerivnyk Manhettens′koho proektu, vidtodi zatjavsja borotysja proty rozrobky vodnevoï bomby ta ne dopustyty jadernoï vijny. Utim podal′ši vyprobuvannja zbroï masovoho uražennja na mistach CHirosima j Nahasaki zvely nanivec′ usi joho starannja. Oppenhejmera pidozrjuvaly v tomu, ščo vin komunist i špyhun SRSR. Vin zaznav utyskiv i peresliduvan′ z boku FBR i musyv polyšyty bud′-jaku hromads′ku dijal′nist′. Joho pryvatne žyttja tak samo zaznalo vtručan′: joho telefon prosluchovuvaly, družynu Roberta vystavljaly zapijnoju p’janyčkoju, a jomu prypysuvaly nyzku pozašljubnych stosunkiv i z žinkamy, i z čolovikamy. I tak samo, jak stvorennja atomnoï bomby znyščylo Oppenhejmera jak naukovcja i publičnu personu, šče žachlyviša bomba znyščyla joho tilo j rozum. I cju bombu vin utrymuvav u sobi do ostann′oï chvylyny, namahajučys′ ne dopustyty teper uže indyvidual′noï katastrofy. Lyše 1963 r. prezydent Kennedi reabilituje joho, i zavdjaky c′omu postat′ Oppenhejmera nabula inšoho značennja dlja us′oho svitu. Knyha «Oppenhejmer. Triumf i trahedija Amerykans′koho Prometeja» je vtilennjam 30-ty rokiv interv’ju z rodynoju, druzjamy j kolehamy Oppenhejmera, pošukiv u fajlach FBR, rezul′tatom analizu zapysiv promov i dopytiv, znachidok pryvatnych dokumentiv. Skrupul′ozna biohrafija, u jakij označeno zasadnyči dlja naukovoho svitu j istoriï zahalom vichy žyttja najvidomišoho včenoho svoho pokolinnja, odnijeï zi znakovych postatej CHCH st., dlja jakoï triumf i trahedija micno pereplelysja hordijevym vuzlom.