L′viv – misto, vidome svojeju davn′oju istorijeju, jaka pachne kavoju, šokoladom ta… vyšukanymy parfumamy l′vivs′kych pani. Tych nadzvyčajnych žinok, jaki proslavljaly svoju Bat′kivščynu daleko za ïï mežamy. Ale, budučy vidomymy aktorkamy, spivačkamy, mystkynjamy, kožna z nych zalyšalasja v duši zvyčajnoju žinkoju, jaka prahne buty kochanoju ta ščaslyvoju. Pro ce mrijala zirka ukraïns′koho teatru CHICH stolittja Marija Zan′kovec′ka, zakochana u Mykolu Sadovs′koho. Nižnistju dychaly lysty Solomiï Krušel′nyc′koï do Volodymyra Lisnyc′koho. A lehendarna vojačka Olena Stepaniv jšla v bij, okrylena bezmežnym kochannjam do svoho Romana. I tak samo, jak i sotni rokiv tomu, sučasni l′viv’janky porynajut′ u chymerne spletinnja ljubovnych tenet. Adže epochy mynušči, a kochannja — vične.