Visim misjaciv tomu dvanadcjatyričnyj Niko i joho maty Mira, albanci za pochodžennjam, zahadkovo znykly, pokynuvšy avtomobil′, u jakomu ostannim časom meškaly. Nyni chlopcja - rozhublenoho, onimiloho, prote sytoho i dohljanutoho - znajšly myslyvs′ki sobaky. Dolja joho materi nevidoma. Zazvyčaj sud ne bere do uvahy svidčen′, otrymanych pid hipnozom, prote, schože, ce jedynyj sposib rozhovoryty chlopcja. P’jetro Džerber beret′sja za spravu - i rozumije: času, ščob urjatuvaty dytynu, nebahato. Adže holos chlopčyka, jakoho vže pidozrjujut′ u vbyvstvi vlasnoï materi, rozpovidaje zovsim ne joho istoriju…