Monohrafija «Ukraïns′ke literaturoznavstvo vid ideï do tekstu: neoklasyčnyj dyskurs» prysvjačena teoretyčnomu osmyslennju naukovoho dorobku neoklasykiv v istoriï ukraïns′koho literaturoznavstva, a takož peredumov i kontekstu pojavy ukraïns′kych modernych literaturnych studij. Osoblyvistju roboty je zastosuvannja sociokul′turnoho pidchodu do analizu evoljuciï literaturoznavstva, rozhljad joho jak intelektual′noï praktyky kul′turnoï svidomosti. Central′nym ob’jektom roboty je neoklasyčnyj dyskurs 20-ch rr. CHCH st. (naukova spadščyna M.Zerova ta blyz′koho do n′oho kola včenych V. Petrova, B. JAkubs′koho, P. Fylypovyča, A. Šamraja, B. Navroc′koho ta in.). Zvažajučy na skladni polityčni ta sociokul′turni obstavyny rozvytku ukraïns′koho literaturoznavstva, ščo ne spryjaly povnocinnij transformaciï tradycionalists′koho literaturoznavstva u moderne, dyskurs naukovych pohljadiv neoklasykiv vyznačajemo najvyščym dosjahnennjam ukraïns′kych modernych studij. U knyžci rozhljanuto osnovni propozyciï neoklasykiv u haluzi teoriï literatury (rozroblennja koncepcij formy, stylju, klasyky), literaturnoï istoriohrafiï (literaturnyj kanon, periodyzacija, klasyfikacija), metodu (restavracija j rekonstrukcija). Vstanovleno zv’jazky naukovych pohljadiv neoklasykiv iz pošyrenym na počatku CHCH st. naprjamom morfolohiï kul′tury ta studij formy. Detal′no rozhljanuto vidminnist′ morfolohičnych pohljadiv ukraïns′kych neoklasykiv ta rosijs′kych formalistiv. Okremo proanalizovano literaturnyj kanon M. Zerova jak sprobu kul′turnoho perekoduvannja nacional′noï tradyciï.