Oleh Hovda (nar. 1964 r.) zakinčyv L′vivs′kyj politechničnyj instytut, chimik. Žyvje u misti JUžnomu Odes′koï oblasti. Drukujet′sja z 1987 roku, dejaki z joho tvoriv perekladeni inšymy movamy. Avtor pryhodnyc′ko-fantastyčnych opovidan′, novel i bil′še pivtora desjatka romaniv, odyn z jakych – «Kin′ Peruna» – stav peremožcem Vseukraïns′koho konkursu «Koronacija slova» (2001). Oleh Hovda takož je laureatom konkursu «Hohol′-fentezi 2010». Vvažaje, ščo holovne v literaturi – cikavi pryhody heroïv, a mistyka, fentezi čy fantastyka – use ce lyše prypravy do osnovnoï stravy. U vydavnyctvi «Folio» vychodjat′ drukom knyžky Oleha Hovdy z cykliv «Tryči ne vmyraty» («Spadok», «Narečena» i «Pobratymy. Rozdorižžja», «Dyke pole» («Ljul′ka, šablja – vsja rodyna», «Plyve čoven – vody poven») ta povist′«Kin′ Peruna».Žyttja - ščo kalejdoskop. Buv Petro zvyčajnym studentom politechniky - stav kozac′kym novykom. Žyv u tret′omu tysjačolitti - a opynyvsja u seredyni simnadcjatoho stolittja. Zdavalosja b, kudy bil′še? Tak ni, pustotlyvij doli i c′oho vyjavylosja zamalo. Ne vstyh Petro zvyknutysja z pryvil′nym žyttjam, jak potrapyv u nevolju. ŠČe j najhiršu z usich možlyvych, bo polonyly joho charcyzy. Rozbijnyky, ščo ne šanujut′ ni CHrysta, ni Allacha, a ljuds′ke žyttja dlja nych ne dorožče za cinu na nevil′nyc′komu rynku. ŠČo bude dali, čy vdast′sja jomu vrjatuvatysja i distatysja na Sič? Kudy podivsja Polupud? ŠČo veze turkam rozbijnyc′kyj bajdak? Pro ce ta inši podiï čytajte u romani Oleha Hovdy Plyve čoven - vody poven, druhij knyzi cyklu Dyke pole.