L′juïs Kerrol ne bez usmišky pysav, ščo «Alisyni pryhody u Dyvokraï» rozrachovani na ditej vikom vid p’jaty rokiv do p’jatnadcjaty, vid p’jatnadcjaty — do dvadcjaty p’jaty, vid dvadcjaty p’jaty — do trydcjaty p’jaty i t. d. ... Knyha vvažajet′sja odnym z kraščych zrazkiv literatury v žanri absurdu, v nij vykorystovujut′sja čyslenni matematyčni, linhvistyčni ta filosofs′ki žarty j aljuziï. Proponovanyj pereklad vidznačajet′sja svižistju «pročytannja» peršotvoru, ščo daje zmohu oznajomyty čytača z povnokrovnoju, avtentyčnoju «Alisoju»